Naar grand canyon
Door: Daphne
30 Juli 2015 | Verenigde Staten, Grand Canyon
Van een chebby motel naar een logde in Kaibab Forrest.
Het motel aan de route 66 viel erg tegen. Toen we aan kwamen werden we behoorlijk bekeken door een aantal mannen die daar buiten stonden te roken. De kamer was ronduit vies, gaten en vlekken in de lakens, schimmel in de badkamer. Zoiets wat je blijkbaar van je checklist af moet vinken als je in de USA reist. We zeiden voor het slapen al tegen elkaar dat als we voor de wekker van 7 uur wakker zouden zijn we vroeg zouden vertrekken. Ik was om half zes al wakker, dat was wel erg vroeg maar iets later toch opgestaan want als je minder moe bent is een vies bed toch iets waar je niet graag in ligt. Om kwart over zeven zaten we al in de auto. Op weg naar Page. De eerste stop was de Horseshoebend, een U bocht in de Colorado river met diep groen blauwe kleur. Het was een korte hike naar het uitkijkpunt maar in 40+ graden is dat geen feestje. Het uitzicht daarentegen wel! Blij met ons (beste) petje op en water op thee temperatuur. We begonnen ons te realiseren waarom veel mensen deze reis in voor of najaar maken. De airco staat de hele dag aan in de auto. Een halve minuut geen airco en een van ons zet m al weer aan. Het plan was om daarna de Antilope canyon te doen, maar het was zo warm dat we het niet zagen zitten om weer te gaan lopen. Eerst maar lunch gegeten en Wal-Mart in geweest voor ontbijt en water, veel water!
We hebben nog een kort bezoek gedaan aan de dam van Lake Powell en zijn daarna doorgereden naar de weg waar onze volgende slaapplek is en die eindigt bij de North Rim van de Grand Canyon. Dit is de minder toeristische kant van de Grand Canyon. De route er naartoe weer tal van verschillende landschappen in korte tijd. Ook weer onweer. Gelukkig dit keer niet recht boven ons, want we moesten een stuk door de bergen. Wel zagen we een bliksemschicht de bossen in slaan, waarna we rook zagen. We hadden geen nummer om dit te melden, maar de vrouw bij de lodge waar we slapen zei dat er twee uitkijktorens zijn in het bos waar ze bosbranden in de gaten houden en dat we het dus niet hoeven melden. Onderweg wordt duidelijk dat die bosbranden flinke schade achter laten. In 2006 is een flink stuk bos afgebrand, kilometers lang allemaal kale bomen. Alleen nog gras en struiken wat er staat. Het duurt dus nog jaren voor deze schade weer enigszins is hersteld. We worden welkom geheten door een hert wat langs de weg springt en later staat er een in het veld voor onze cabin.
We hebben hier een cabin met twee kamers. Allebei een eigen bed en een heerlijke boslucht in plaats van het stink motel waar we vannacht hebben geslapen. Ten opzichte van de geur die inmiddels in de auto hangt ook een hele verbetering!
Het dagmenu is honey skunk chicken, bij navraag in de keuken toch voor de honey stung chicken gegaan ;)
Morgen de Grand Canyon verkennen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley